พยศรักแสนปรารถนา - นิยาย พยศรักแสนปรารถนา : Dek-D.com - Writer
×

    พยศรักแสนปรารถนา

    คนอย่างคุณหนูรินรดาอยากได้อะไรก็ได้ไม่เว้นแม้แต่หัวใจแกร่งๆ ของพี่ชายข้างบ้านจอมหยิ่งที่ชอบทำหน้านิ่งและหนีทุกครั้งที่เจอหน้ากัน แต่สิ่งที่เห็นมักไม่ใช่อย่างที่คิด เพราะไอ้ท่า

    ผู้เข้าชมรวม

    30,097

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    65

    ผู้เข้าชมรวม


    30.09K

    ความคิดเห็น


    36

    คนติดตาม


    270
    จำนวนตอน :  48 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  13 ก.ย. 64 / 18:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ








    พยศรักแสนปรารถนา


    พีรวัส  &  รินรดา


    ++++++


        “รดาได้ข่าวว่าพี่พีทจะไปเรียนต่อเมืองนอกเหรอคะ” เธอถามในสิ่งที่อยากรู้ทันที

         “ใช่ เรื่องแค่นี้น่ะเหรอที่เราอยากรู้” พีรวัสถามแม้จะไม่แปลกใจที่หญิงสาวถามเรื่องนี้

         รินรดาเม้มปากเล็กน้อยแล้วพูดออกมา “ทำไมอยู่ ๆ ถึงจะไปเรียนต่อเมืองนอกล่ะคะ”

         “ไม่มีเหตุผล ถึงจะมีแต่มันก็เป็นเรื่องส่วนตัวพี่คงไม่จำเป็นต้องบอกเราล่ะมั้ง” 

         “แล้วพี่พีทถึงจะทิ้งคุณป้าให้อยู่เดียวเลยเหรอคะ” รินรดาพูดออกมา

         “เลิกเอาแม่พี่มาอ้างเสียที และพี่ก็ไม่ไดทิ้งท่านไปไหนแค่ไปเรียนไม่กี่ปี แล้วรดาจะมาเดือดร้อนแทนแม่พี่ทำไม”

         “ทำไมพี่พีทพูดแบบนี้ล่ะ รดาแค่เป็นห่วงกลัวว่าท่านจะเหงา” รินรดาตัวชาวาบเมื่อเห็นสายตาที่พีรวัสมองมา 

         “สุดท้ายคุณหนูรดาก็ไม่ยอมรับว่าตัวเองทำผิดเอาแต่โทษคนอื่นไปทั่ว ถ้าอย่างนั้นพี่ก็ไม่อะไรจะพูดแล้วต่อไปไม่ต้องมายุ่งเรื่องของพี่อีกไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็แล้ว เอาเวลาที่ยุ่งเรื่องคนอื่นไปสับรางของตัวเองดีกว่านะ ได้ข่าวว่ามีผู้ชายมาตามจีบเยอะนี่ แต่จะทำอะไรช่วยนึกถึงหน้าพ่อและพี่ของตัวเองบ้าง” พีรวัสพูดเสียงดังจนคนที่นั่งอยู่แถวนั้นต่างหันมามองด้วยความสนใจอยากรู้ว่าเกิดอะไรกับคู่นี้ สายตาที่มองมามีทั้งเยาะเย้ย เยียดหยาม และอยากรู้ ทำให้รินรดารู้สึกอับอาย น้อยใจที่พีรวัสต่อว่าเธอต่อหน้าคนเยอะขนาดนี้

         รินรดาสะดุ้งเฮือกเมื่อถูกพีรวัสดุเสียงดัง เพราะไม่เคยถูกใครพูดแบบนี้ใส่ทำให้อดตกใจไม่ได้ เขาทำท่าเหมือนรังเกียจเธอเสียเต็มประดาทั้งที่ทุกอย่างที่ทำที่พูดมันก็คือเรื่องจริง

         “ทำไมพี่พีทต้องตวาดและไล่รดาด้วย รังเกียจรดาขนาดนั้นเลยเหรอคะ” เธอถามเสียงสั่น

         “ใช่! เพิ่งรู้ตัวหรือไง ที่จริงเธอน่าจะรู้มาตั้งนานแล้วนะว่าพี่รังเกียจและรำคาญเธอมากแค่ไหน คนอะไรเอาแต่ใจตัวเองไม่คิดถึงใจคนอื่น ไม่พอใจอะไรก็ร้องกรี๊ด ๆ คิดว่าน่ารักหรือไง ทำไมแบบนี้ต่อไปก็ไม่มีใครเขารักหรืออยากอยู่ใกล้หรอก!” พีรวัสพูดเสียงดังออกมา

         “อย่าคิดว่าพี่ไม่รู้นะว่ารดาต้องการอะไรถึงได้ก่อกวนผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตพี่ ผู้หญิงอะไรทำตัวแก่แดดคิดเรื่องรักใคร่ตั้งแต่อายุแค่นี้ แทนที่จะตั้งใจเรียนกลับเอาเวลามาทำเรื่องไร้สาระ จำไว้นะพี่ไม่มีทางชอบหรือรักผู้หญิงอย่างรดาเด็ดขาด พี่ไม่ชอบผู้หญิงร้ายกาจแบบนี้” พีรวัสระเบิดทุกอย่างออกมาจนทั้งรินรดาและบังอรต่างก็ชะงักกันไป ไม่มีใครคิดว่าชายหนุ่มจะกล้าพูดแบบนี้ออกมา

         “แต่รดารักพี่พีท ได้ยินไหมว่ารดารักพี่พีท!”

         “แน่ใจเหรอที่พูดคำนี้ออกมา คุณหนูรินรดารู้จักความรักด้วยหรือไง ถ้าคิดจะปั่นหัวพี่เหมือนที่ทำกับผู้ชายคนอื่นก็ไปไกล ๆ เลยเพราะพี่รังเกียจ” พีรวัสพูดตามที่ตัวเองคิดและเห็นมา มีผู้ชายหลายคนพยายามเข้าหาและขอความช่วยเหลือเรื่องรินรดา แต่เขาก็ไล่ตะเพิดไปจนหมดด้วยความรำคาญ แม้จะรู้สึกใจกระตุกเมื่อได้ยินคำสารภาพรักจากรินรดาก็ตามที แต่เขาคิดว่ารินรดาพูดไปเพราะอยากเอาชนะเขาเท่านั้น เขาจะไม่ยอมเป็นผู้ชายหน้าโง่ที่ถูกผู้หญิงคนนี้ปั่นหัวเด็ดขาด

         รินรดาชะงักและรู้สึกหน้าชาเข้าไปอีกเมื่อได้ยินคำพูดและสายตาที่พีรวัสแสดงออกมาว่ารังเกียจเธอ ในเมื่อวันนี้เขาไม่เห็นค่าความรักที่เธอมีให้ก็ไม่จำเป็นต้องง้อ แต่คนอย่างรินรดาไม่เคยคิดจะยอมแพ้หรือถอยง่าย ๆ เธอจะทำให้เขารู้ว่าความรักที่เธอมีให้ไม่ใช่ว่ามันจะมาได้ง่าย ๆ เหมือนที่เขาพูดและคิด
     
        “ขอบคุณที่พูดตรงบอกกันตรง ๆ ต่อไปนี้รดาจะไม่มาให้พี่พีทเห็นหน้าอีกเลย หวังว่าพี่พีทจะพอใจและสบายใจนะคะ” พูดจบเธอก็เดินออกไปจากตรงนี้โดยที่มีเพื่อนสนิทสองคนยืนคอยอยู่





    ++++++


    *** ฝากอุดหนุนและติดตามพี่พีทด้วยนะคะ มีโปรลดราคาตั้งแต่วันนี้ - 8/1/2562 ***



    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น